એક હતો તરવાડી. એનું નામ હતું દલો.

દલા તરવાડીની વહુને રીંગણાં બહુ ભાવે. એક દિવસ દલા તરવાડીની વહુએ દલા તરવાડીને કહ્યું – તરવાડી રે તરવાડી !

તરવાડી કહે – શું કહો છો ભટ્ટાણી ?

ભટ્ટાણી કહે – રીંગણાં ખાવાનું મન થયું છે. રીંગણાં લાવોને, રીંગણાં ?

તરવાડી કહે – ઠીક.

તરવાડી તો પછી હાથમાં ખોખરી લાકડી લઈ ઠચૂક ઠચૂક ચાલ્યા. નદીકાંઠે એક વાડી હતી ત્યાં ગયા; પણ વાડી એ કોઈ ન હતું. તરવાડીએ વિચાર કર્યો કે હવે કરવું શું ? વાડીનો ધણી અહીં નથી અને રીંગણાં કોની પાસેથી લેવાં ?

છેવટે તરવાડી કહે – વાડીનો ધણી નથી તો વાડી તો છે ને ! ચાલો, વાડીને જ પૂછીએ.

દલો કહે – વાડી રે બાઈ વાડી !

વાડી ન બોલી એટલે પોતે જ કહ્યું – શું કહો છો, દલા તરવાડી ?

દલો કહે – રીંગણાં લઉ બે-ચાર ?

ફરી વાડી ન બોલી એટલે વાડીને બદલે દલો કહે – લે ને દસ-બાર !

દલા તરવાડીએ રીંગણાં લીધાં અને ઘેર જઈ તરવાડી તથા ભટ્ટાણીએ ઓળો કરી ને ખાધો. ભટ્ટાણીને રીંગણાંનો સ્વાદ લાગ્યો, એટલે તરવાડી રોજ વાડીએ આવે ને ચોરી કરે.

વાડીમાં રીંગણાં ઓછા થવા લાગ્યાં.વાડીના ધણીએ વિચાર કર્યો કે જરૂર કોઈ ચોર હોવો જોઈએ; તેને પકડવો જોઈએ. એક સાંજે વાડીનો માલિક ઝાડ પાછળ સંતાઈને ઊભો. થોડી વારમાં દલા તરવાડી આવ્યા અને બોલ્યા – વાડી રે બાઈ વાડી !

વાડીને બદલે દલો કહે – શું કહો છો, દલા તરવાડી ?

દલો કહે – રીંગણા લઉ બે-ચાર ?

ફરી વાડી ન બોલી.એટલે વાડીને બદલે દલો કહે – લે ને દસ-બાર !

દલા તરવાડી એ તો ફાંટ બાંધીને રીંગણાં લીધાં. અને જ્યાં ચાલવા જાય છે ત્યાં તો વાડીનો ધણી ઝાડ પાછળથી નીકળ્યો ને કહે – ઊભા રહો, ડોસા ! રીંગણાં કોને પૂછીને લીધાં ?

દલો કહે – કોને પૂછીને કેમ ? આ વાડીને પૂછીને લીધાં.

માલિક કહે – પણ વાડી કાંઈ બોલે ?

દલો કહે – વાડી નથી બોલતી પણ હું બોલ્યો છું ના ?

માલિક ઘણો ગુસ્સે થયો અને દલા તરવાડીને બાવડે ઝાલી એક કૂવા પાસે લઈ ગયો. દલા તરવાડીને કેડે એક દોરડું બાંધી તેને કૂવામાં ઉતાર્યો. પછી માલિક જેનું નામ વશરામ ભૂવો હતું તે બોલ્યો – કૂવા રે ભાઈ કૂવા !

કૂવાને બદલે વશરામ કહે – શું કહો છે વશરામ ભૂવા ?

વશરામ કહે – ડબકાં ખવરાવું બે-ચાર ?

કૂવાને બદલે વશરામ બોલ્યો – ખવરાવ ને, ભાઈ ! દસ-બાર.

દલા તરવાડીના નાકમાં અને મોમાં પાણી પેસી ગયું, તેથી દલો તરવાડી બહુ કરગરીને કહેવા લાગ્યો – ભાઈસા’બ ! છોડી દે. હવે કોઈ દિવસ ચોરી નહી કરું. આજ એક વાર જીવતો જવા દે; તારી ગાય છું !

પછી વશરામ ભૂવાએ દલા તરવાડીને બહાર કાઢ્યા અને જવા દીધા. તરવાડી ફરી વાર ચોરી કરવી ભૂલી ગયા ને ભટ્ટાણીનો રીંગણાંનો સ્વાદ સુકાઈ ગયો

સૌજન્યઃપરબના માટલા

વિશ્વ મારું છે, માનવી સૌ મારા છે,
દેશ-દેશના સૌ ભાઇ-ભાડું મારા છે.

એક સાથ રહી શાંતીથી રહીશું,
ભાત,ભાતના ચહેરા સૌ મારા છે.

સૂર્ય ડુબતા, અંધારા આવ્યા કરે,
આશાના કિરણો સૌ અમારા છે.

અમારું નાનું એક સ્વર્ગ બને અહીં,
ઉત્સાહ ને ઉમંગ અમારા છે.

સકળ બ્રહ્માંડમાં પૃથ્વી એક માતા,
શાંતીને વરનારા સૌ અમારા છે.

મેં તો ખોલી છે, સત્સંગ શાળા રે,
કોઇ ભણવાને આવજો.
સમજુ ચતુરને શાણા રે,
કોઇ ભણવાને આવજો.

એકડો ધુંટો તમે રામ નામનો,
બગડો બળભદ્ર બાળા રે,
કોઇ ભણવાને આવજો.
તગડો ઘુંટો તમે ત્રીભુવન રાયનો,
ચોગડો શંકર ભોળો રે
કોઇ ભણવાને આવજો.
પાચડો શંકર ભોળો રે,
છઠ્ઠે ચતુર્ભુજ શાણા રે,
કોઇ ભણવાને આવજો.
સાતડો ઘુંટો તમે સદગુરૂ દેવનો,
આઠડો કૃષ્ણજી કાળા રે,
કોઇ ભણવાને આવજો.

નવડો ઘુંટો તમે સતસંગ ભગવાનનો રે
દશમે દિગપાળા રે,
કોઇ ભણવાને આવજો.

કવિ-અજ્ઞાત

મારો ઉછેર મારા દાદીમાના લાડકોડમાં થયો છે. બેબી ફૂડ અને ડાઈપરથી માંડી પાપા પગલી..અને સ્કુલના પહેલા ધોરણ સુધીની જવાબદારી દાદીમાએ ઉપાડેલી. મારી મમ્મી અને ડેડી બન્ને જોબ કરે, સવારે છ વાગે નીકળી સાંજે વાગે આવે. કોઈ વાર ટ્રાફીકમાં જામ થઈ જાય તો સાંજે સાત વાગે પણ આવે, દાદીમા મારી સંભાળ સાથે બધા માટે રસોઈ પણ કરી રાખે,ઘરની સફાઈ પણ તેજ કરે. હું કદી બેબી-સીટીંગમાં ગયો નથી.
દાદીમાનો હું એટલો હેવાયો હતો કે રાત્રે એ સુંવાડે તો જ મને ઉંઘ આવે! કડકડતી ઠંડી, અને સ્નો પડતો હોય પણ હું જીદ કરું એટલે બિચારા દાદીમા જાડું જેકેટ પહેરાવી મને ફ્ર્ન્ટ-યાર્ડમાં લઈ જાય મને સ્નો-મેન બનાવવામાં હેલ્પ કરે!’બેટા, મને હવે ઠંડી લાગે છે,ચાલને ઘરમં હું તને લૉલીપપ આપીશ” એ લાલચે મને ઘરમાં લાવતાં ..યાદ છે…હું એમના રૂમમાંજ સુતો…નાની, નાની વાર્તા કહી મને સુંવડાવતાં, માથે વ્હાલભર્યો હાથ અને ગાલે ચુંબન!

દાદીમા અહીંના અમેરીકન સિટિઝન હતા,મારી સાથે ઘણીવાર ભાગ્યું-ટુટ્યું ઈગ્લીશ પણ બોલતાં,”નૉટી બૉય”.. મને યાદ છે કે એમને સોસીયલ-સિક્યોરીટીમાંથી છસ્સો ડૉલર આવતાં તે પણ ડેડ લઈ લેતાં..માત્ર ત્રીસ ડૉલર મહિને રોકડા દાદીમાને આપતાં એમાંથી મને ઘણીવાર કેન્ડી, આઈસ્ક્રીમ અને રમકડા અપાવતાં અને મંદીરે જતાં ત્યારે અગિયાર ડોલર આરતીમાં મૂકતાં. દાદીમા બહુંજ આનંદી સ્વભાવના હતાં..મેં ભાગ્યેજ એમને અપસેટ થતાં જોયા છે! મારી ૧૫ વર્ષની ઉંમરે હશે ,દાદીમાને સ્ટ્રોક આવ્યો,એક બાજુંનું અંગ નકામું થઈ ગયું, “એની સારવાર કોણ કરે! હવે શું કરીશું,જોબ કરતાં કરતાં એમની સારવાર કેમ કરી શકાય?” આ દરેક પ્રશ્નો મમ્મી-ડેડીને મુંઝવવા લાગ્યાં,અમેરિકન સરકાર અપંગ થયેલા ઘરડાને રાખવા એક નર્સ આપેછે અથવા ચારસો ડોલર મહિને કેર(સંભાળ) કરવાં આપે એ માહિતી મળતા, મમ્મી -ડેડી ખુશ થયા, હાશ! આપણી મુંઝવણ મટી..”આપણે પેલા ચંપામાસી છે ને એમને બાની કેર કરવા રાખી લઈ એ અને મહિને ૨૫૦ ડોલર આપીશું તો ચાલશે..બાકીના..ભવિષ્યમાં બાને કંઈ થાય તે સમયે કામ આવે!” દાદીમાની તબિયત બગડતી ગઈ..ધીરે ધીરે એમની યાદ શક્તિ પણ જતી રહી. ઘણીવાર મને પૂછે? ભાઈ તારું નામ શું?મમ્મી-ડેડીની ચિંતા વધી ગઈ.”હવે તો એમને નર્સિંગ-હોમમાં જ મૂકવા પડશે! બા ને બાથરૂમનું પણ ભાન નથી રહેતું, કશું યાદ નથી રહેતું, આપણે તો મુશ્કેલીનો પાર નહીં? આવી ઉપાધી કરતાં નર્સિંગ-હોમમાં સારા! ત્યાં ચોવીસ કલાક નર્સ હોય અને સરકાર એમનો પુરેપુરો ખર્ચ પણ આપે છે, આપણે કશી ચિંતા નહી કરવાની!” મમ્મી-ડેડીએ દાદીમાને નર્સિંગ-હોમમાં મૂકી દીધા!

હું અવાર-નવાર દાદીમાને મળવા જતો, એમની પાસે બેસતો.મને ઓળખી નહોતા શકતાં પણ વારં વારે હસતાં..ખુશ મિજાજમાં રહેતાં..”મને કદી પણ હવે ઓળખી નહી શકે?” હું કહેતો “દાદીમાં હું મનીષ છું, મને ઓળખ્યો?” એ માત્ર હસતાં..મમ્મી-ડેડીતો મહિનામાં એકાદ વખત મુલાકાત લેતાં..યાદ છે, એ સાંજે દાદીમાને મળી એમના રૂમમાંથી બહાર નીકળતો હતો..”મનીષ-બેટા, આવજે.” “દાદીમા! કહી પાછો ફર્યો, શું દાદીમાની યાદદાસ્ત પાછી આવી? મારા કાન સુધી આવેલા દાદીમાના શબ્દો..”મનીષ-બેટા, આવજે.” મને સાંભળવા મળ્યાં.શું કોઈ ચમત્કાર થયો? મારા પ્રત્યેનો એમનો નિષ્કામ પ્રેમ?.. એતો ફરી પાછા ઘસઘસાટ સુઈ ગયા…હું ઘેર પાછો ફયો..એજ રાત્રે ૧૧ વાગે નર્સિંગ-હોમમાંથી ફોન આવ્યો..”Your mother is no more”(તમારા માતૃશ્રીનું દેહાંત થયું).. આજ પણ મારા હ્રદયમાં એ છેલ્લા વ્હાલભર્યા દાદીમાના શબ્દો..”મનીષ-બેટા, આવજે.” ગુંજ્યા કરે છે..ચમત્કારી વાતો સાંભળી છે ..યાદદાસ્ત ગુમાવી બેઠેલા દાદીમા..છેલ્લી ઘડીએ મારું નામ કેમ યાદ આવી ગયું હશે! Is it miracle? (શું એ ચમત્કાર હશે?)

રજા પડી, મજા પડી,
આજ મારી સ્કુલમાં રજા પડી.

મામા ઘેર જઈશું, મજા કરીશું,
દાદીમા સાથે લાડ લડીશું.

જ્હુ માં જઈશું, હાથીભાઈ જોઈશું,
વાંદરાની ગમ્મત,વાઘને જોઈશું.

દરિયા કિનારે છીપલા વીણીશું,
રેતીમાં રમી, કુબા બનાવીશું.

રોજ રોજ અમે મજા માણીશું,
મીઠી મારી મા સાથે મજા માણીશું.

નથી નાથ માની, કહેશો ના અનાથ અમને.
એજ રખેવાળ ,એજ નાથ છે અમારો..
રોજ રોજ માનવ બની આવે સહારે,
દુઃખ-દર્દ દૂર કરી, સુખથી સુવાડે.
મા-બાપ ના યાદ આવે..
એવું સુંદર શમણું આપે.
રમવા બાગ આપે,
જમવા મીઠા-મિસ્ટાન આપે.
કોઈ છે નહી અમારું..!
રખે એવું કદી કહેશો નહીં..
જગત સર્જન-હારને લાગશે ખોટું!!
એજ પિતા, એજ માતા…
એજ સાચો પાલનહાર અમારો…

ઢીંગલી-ઢીગલાના છે લગન,
સૌ આજ છે આનંદમાં મગન.

ઢીંગલાનું નામ પાડ્યું પવન,
ઢીંગલીનું નામ રુડું કિરણ.

ઢીંગલો લાગે રુપાળો રાજા,
ઢીંગલી લાગે રુપની રાણી.

બેઉં ફેરા ફરી બન્યા વરવહું,
સુખ જીવે આ યુગલ આજ.

એક હતો બગલો
નામ એનું ભગલો,
તાળી લ્યો, ભૈ, તાળી લ્યો!

કાળો કાળો ડગલો,
ડગલો પહેરે બગલો,
તાળી લ્યો, ભૈ, તાળી લ્યો!

બગલો બન્યો વકીલ,
કીડી બોલી: હું અસીલ!
તાળી લ્યો, ભૈ, તાળી લ્યો!

હાથી સામે કરો કેસ,
ખેંચ્યા એણે મારા કેશ
તાળી લ્યો, ભૈ, તાળી લ્યો!

બગલો કહે :રડ નહીં,
હાથીડાથી ડર નહીં,
તાળી લ્યો, ભૈ, તાળી લ્યો!

બંદા વકીલ હીરો છે,
હાથીડો તો ઝીરો છે,
તાળી લ્યો, ભૈ, તાળી લ્યો!

પોલીસને બોલાવું છું
જેલમાં પુરાવું છું
તાળી લ્યો, ભૈ, તાળી લ્યો!

બોલો વાત એવી થી,
પછી જોવા જેવી થઈ,
તાળી લ્યો, ભૈ, તાળી લ્યો!

વાત સુણી ગુસ્સે થયો,
હાથી બગલા કને ગયો,
તાળી લ્યો, ભૈ, તાળી લ્યો!

સૂંઢથી ઊંચે પહોચાડયો,
ધડમ દઈને પછાડ્યો,
તાળી લ્યો, ભૈ, તાળી લ્યો!

બગલો બોલ્યો : બાપરે!
ખાધી મેં તૂ થાપ રે!
તાળી લ્યો, ભૈ, તાળી લ્યો!

કીડી, કીડી મારું માન,
કરી લે તું સમાધાન,
તાળી લ્યો, ભૈ, તાળી લ્યો!

એકડા પછી બગડો,
હાથીડો છે તગડો,
તાળી લ્યો, ભૈ, તાળી લ્યો!

બળીયા સામે પડીએ નહીં,
ખાલી ખોટા લડીએ નહીં,
તાળી લ્યો, ભૈ, તાળી લ્યો!

હાથી ભૈ નાં જોઈ રુપ,
કીડી ભાગી ગુપચુપ,
તાળી લ્યો, ભૈ, તાળી લ્યો!

પૂંઠે ભાગ્યો બગલો
ફેંકી દઈ ને ડગલો,
તાળી લ્યો, ભૈ, તાળી લ્યો!

-રમેશ ત્રિવેદી

Easter is a time of springtime festivals. In Christian countries Easter is celebrated as the religious holiday commemorating the resurrection of Jesus Christ, the son of God. But the celebrations of Easter have many customs and legends that are pagan in origin and have nothing to do with Christianity.

Scholars, accepting the derivation proposed by the 8th-century English scholar St. Bede, believe the name Easter is thought to come from the Scandinavian “Ostra” and the Teutonic “Ostern” or “Eastre,” both Goddesses of mythology signifying spring and fertility whose festival was celebrated on the day of the vernal equinox.

Traditions associated with the festival survive in the Easter rabbit, a symbol of fertility, and in colored easter eggs, originally painted with bright colors to represent the sunlight of spring, and used in Easter-egg rolling contests or given as gifts.

The Christian celebration of Easter embodies a number of converging traditions with emphasis on the relation of Easter to the Jewish festival of Passover, or Pesach, from which is derived Pasch, another name used by Europeans for Easter. Passover is an important feast in the Jewish calendar which is celebrated for 8 days and commemorates the flight and freedom of the Israelites from slavery in Egypt.

The early Christians, many of whom were of Jewish origin, were brought up in the Hebrew tradition and regarded Easter as a new feature of the Passover festival, a commemoration of the advent of the Messiah as foretold by the prophets. (For more information please visit our Passover celebration – Passover on the Net).

Easter is observed by the churches of the West on the first Sunday following the full moon that occurs on or following the spring equinox (March 21). So Easter became a “movable” feast which can occur as early as March 22 or as late as April 25.

Christian churches in the East which were closer to the birthplace of the new religion and in which old traditions were strong, observe Easter according to the date of the Passover festival.

Easter is at the end of the Lenten season, which covers a forty-six-day period that begins on Ash Wednesday and ends with Easter. The Lenten season itself comprises forty days, as the six Sundays in Lent are not actually a part of Lent. Sundays are considered a commemoration of Easter Sunday and have always been excluded from the Lenten fast. The Lenten season is a period of penitence in preparation for the highest festival of the church year, Easter.

Holy Week, the last week of Lent, begins with the observance of Palm Sunday. Palm Sunday takes its name from Jesus’ triumphal entry into Jerusalem where the crowds laid palms at his feet. Holy Thursday commemorates the Last Supper, which was held the evening before the Crucifixion. Friday in Holy Week is the anniversary of the Crufixion, the day that Christ was crucified and died on the cross.

Holy week and the Lenten season end with Easter Sunday, the day of resurrection of Jesus Christ.

કીડીબાઇ, કીડીબાઇ, ક્યાં ચાલ્યાં?
કણ, કણની અમો શોધમાં ચાલ્યાં.

કણ કણ લઇને શું કરશો?
એનું અમો દરણું દળીશું,
સાથ મળી અમો સૌ ખાઇશું..

કહેશો કીડીબાઇ. દરમાં કોણ કોણ?
સંપી સૌ સો સો રહેતી કીડી,
એમાં મોટી એક મોટી રાણી,
સૌ કોઇ સાંભળે એની વાણી,
એ હુકમ કરે.. તો દોડા દોડી,
સૌ સૈનિક બની રક્ષા કરતાં,
આ અમારી નાની વારતા..

પપ્પા અમને આજ લઈ જાઓ,જોવા દરિયે હોડી

સાગર તટે રેતી પટે, આજ કરવી છે ઉજાણી

ભોળી જાનુ ભોળી આંખે ભાળે દૂરદૂર પાણી

કિનારે ઊભા છબછબ કરતાં,કૂદાકૂદી કરે મજાની

માછલી ઘરની મજા માણીએ , આવો મારી સાથે

નાની મોટી માછલીઓ દીઠી રમતો કરતી સંગે

સલોની કહે માછલીઓ તો એવી ભાગે,જાણે ચઢી છે જંગે

હે ભગવાન! પાણીમાં બેસી તું સૌને કેવી રીતે રંગે

રાતી પીળી લાલભૂરી ,માછલીઓના મનગમતા છે રંગ

ખુશી કહે ખુશી ખુશી જોયા કરીએ એવા તેમના ઢંગ

રમતાં રમતાં રેતીમાંથી આદીને મળિયો મોટો શંખ

શંખ વગાડી આદીના ગાલના રાતા થઈ ગયા રંગ

સંધ્યાકાળે હોડીમાં અમે દરિયે ઘૂમવા નીક્ળ્યાં

અફાટ સાગરે પવન સપાટે, મો જાં સાથે ડોલ્યા

શંખ છીપલાં કોડાકોડીની ભરી રોહને મોટી ઝોળી

હસતાં રમતાં મજા માણી, ઘેર આવી અમારી ટોળી

રમેશ પટેલ(આકાશદીપ)

હાલાં વા’લાને હીંચકો નાખું,
ભાઈને નીંદર આવે જો..હાં..હાં..
બેનને નીંદર આવે જો….
ભાઈ મારો ડાહ્યો, પાટલે બેસી નાહ્યો;
પાટલો ગયો ખસી, ભાઈ પડ્યો હસી…હાં…હાં…હાલો..
બેન મારી છે ડાહી, પાટલે બેસી નાહી
પાટલો ગયો ખસી,બેન ઉઠી હસી…હાં…હાં હાલો…
ભાઈ મારો લાડકો , જમશે ખીરેનો વાડકો
બેન મારી લાડકી, જમશે ખીરની વાડકી..હાં…હાં…હાલો…
ભાઈ મારે અટારો, ઘીને ખીચડી ચટાડો
બેન મારી અટારી, ઘી ને ખીચડી ચટાડી..હાં…હાં…હાલો..

(અમીસ્પંદન)

અમે બાળનાના,
ફૂલ-પાનથી પણ નાના!
સ્વિકારજો શુભેચ્છા અમારી.

ના કોઇ યુધ્ધ, ના કોઇ તુફાન,
શાંતી રહે જગમાં..ના રહે કોઇ હિંસા,
જગતમા વિહારિયે વિના કોઇ ચિંતા!

અમો તો બાળનાના!
ઉડવું છે ઉંડા આકાશમાં,
જવું છે દુર દુર આકાશ ગંગામાં,
ગ્રહો સાથે દોસ્તી કરી,
રચવું એક એનોખું બ્રહ્માંડ અમારે!
બસ સૌ શાતીથી સાથે રહીએ!
રચવી છે અનોખી દુનિયા અમારે!

ચકો ચકી ચણવા આવે,
કાગડો, કો..કો…કરતો આવે,
મોર મજાનો હસતો આવે.
આવું મારું આંગણ..

સૂરજ મારે આંગણ જાગે,
ફૂલ બેરંગી રોજ ઊગે,
પતંગીયાતો અહી-તહી ભાગે,
આવું મારું આંગણ..

કોયલ મજાના ગીતો ગાય,
દાદી મારી રોજ હરખાય,
મમ્મી મારી ખુશ દેખાય,
આવું મારું આંગણ..

મોર ટહુકે મારે આંગણે,
કળા કરતો મારે આંગણે,
મોર મલકે મારે આંગણે,
મોર જોઇ મન મારું મલકે,
મોર આજ મારે આંગણે..કેવી કળા કરતો હરખાય..

મા, મને રમવા દે..
પછી પેટ ભરીને જમવા દે..મા, મને રમવા દે.

નવા,નવા રમકડા રમવા દે,
ભેળુ સાથે થોડી ગોષ્ઠી કરવા દે..મા, મને રમવા દે.

સંતાકુકડી સાથીઓ સાથે રમવા દે,
થાકી પાકી તારા ખોળામાં આળોટવા દે..મા, મને રમવા દે.

રાતે રાતે થોડા તારલા ગણવા દે,
કાલા,કાલા ગીતા ગાતા મને સુવા દે..મા, મને રમવા દે.

આંખ નથી એથી હું આંધળી નથી,
આંધળી કહેશો નહી મને,
મારા કાન આંખ બની બધુંયે જુવે છે.

ઇશ્વરે આંખને બનાવ્યા છે કાન,
વ્હાલે આપી છે ઘણી મને શાન..આંધળી કહેશો નહી મને

દિવસ-રાત ને સ્પર્શિ શકું,
ચંદ્રના તેજ ને ભાળી શકું…આંધળી કહેશો નહી મને

‘મા’ ના ખોળામાં બેસી,
આખી દુનિયા નિહાળી શકું…આંધળી કહેશો નહી મને

લખીને સારી સૃષ્ટીને સંદેશો આપી શકું,
હજાર છે આંખો નિહાળવા મને..આંધળી કહેશો નહી મને

અમો બાળનાના..
નવા-વરસની એજ પ્રાર્થના..
કૃપા રહે મા, સરસ્વતીની અમારા પર..

ભાવિ અમારું ઉજ્જવળ બને,
સિર પર મા-બાપના હાથ રહે,
ભાઇ-ભાડુંમાં પ્રેમ રહે,
સૌની સાથે સંપ રહે.
સૌમાં મંગળ ભાવ રહે.

શિશ નમાવી,એક પ્રાર્થના અમારી,
રાખજે સદા ક્ષત્રછાયા મા-બાપની.

અમો તો ફૂલ નાના,
છોડની રક્ષા કરજે સદા..

એજ અમારા ભગવાન,
એજ અમારા પાલનહાર,
એને સુરક્ષિત રાખજે સદા.

કોટી કોટી વંદન,
મા-બાપ મારા, આજ દિવાળી,
કાલ દિવાળી, સદા દિવાળી..
જ્યાં સદા હોય આશિર્વાદ આપના..

મા,મા, દિવાળી આવી,
રંગ ભરેલી રંગોળી આવી,

મીઠી, મધુરી મીઠાઈ લાવી,
દીપ-માળા પ્રગટાવતી આવી..મા,મા દિવાળી આવી

શુભ-લાભના સાથિયા પાડવા,
કંકુ પગલા પાડતી આવી.મા,મા દિવાળી આવી

મંગળ-આરતી કરી ધન-તેરસે,
કંસાર-ખાતી લક્ષ્મી-આવી.મા,મા દિવાળી આવી

મને ભાવે મા, ઘારી-ઘુઘરા,
એ આવીતો સૌ મીઠાઈ સાથ લાવી.મા,મા દિવાળી આવી

દિવાળી સાથ નૂતન-વરસ લાવી,
મા, તારા આશિર્વાદ લેવા હું આવી.મા,મા દિવાળી આવી